زمان شروع صحبت کردن کودکان

به طور طبيعي، زمان زبان باز كردن در كودكان بسيار متفاوت است. بيشتر كودكان، حتي آنهايي كه بطور ذاتي ساكت هستند، بالاخره در اين محدوده زماني زبان باز مي‌كنند. در حالي كه تعدادي از بچه‌هاي 12 ماهه چند كلمه ساده، مانند: مامان، بابا، بالا و دد، كه كلماتي مشترك در بين اكثر بچه ها است، مي‌توانند بگويند. اما كودكاني هم هستند كه تا سن 15 تا 18 ماهگي نمي‌توانند صحبت كنند. به نظر دكتر رسكورلا،كودكان بين 13 تا 18 ماهگي اولين كلمه را مي‌گويند. تعداد قابل ملاحظه اي از كودكان در حدود 10 تا 12 درصد، در اين سن از لحاظ گفتاري از ديگران عقب‌ترهستند. اگر كودك شما در 2 سالگي كمتر از 50 كلمه مي‌گويد يا نمي‌تواند جملات دو كلمه‌اي بسازد، از جمله كودكاني است كه دير به حرف مي‌افتند. نگران كننده‌تر از همه عقب ماندگي در مورد فهميدن گفتار و يا آنچه كه فرزندتان درك مي‌كند، مي‌باشد. يكي از كارشناسان مي‌گويد: بيشتر كودكان 1 ساله مي‌توانند دستورات ساده را عمل كنند. به عنوان نمونه، «كفشت را پيدا كن.» اگر فرزند 18 ماهه شما به نظر مي‌رسد كه بعضي چيزها را نمي‌فهمد، بهتر است كه با دكتر او مشورت كنيد. اگر حرف‌هاي كودك شما براي همگان غير از شما نا مفهوم است. اصلا نگران نشويد، يكي از متخصصان با مطالعه بين بچه‌هاي 18 ماهه برآورد كرده است كه تنها 25 درصد از آنچه كه فرزندتان مي‌گويد، مي‌توان براي ديگران قابل درك باشد. در مقابل نيز شما فقط 95 درصد از صحبت‌هاي او را متوجه مي‌شويد. توانايي صحبت كردن در ميان كودكان متفاوت است، تا 3 سالگي نگران حرف زدن فرزند خود نباشيد. والدين در پيشرفت زباني كودكانشان نقش كليدي دارند. دكتر استيوبرمن، متخصص در پيشرفت‌هاي زباني و استاد دانشگاه در آمريكا مي‌گويد: تحقيقات نشان داده كه در پيشرفت زبان دو بخش حياتي حائز اهميت است: تعداد كلماتي كه كودك مي‌شنود و دوم مقدار كمكي كه از ديگران مي‌گيرد. با تشويق و صحبت كردن بيشتر شما با كودكتان، دايره لغات او گسترش مي‌يابد. كودك شما بايد بداند كه هر چيزي اسمي دارد و همچنين مي تواند با استفاده از همين اسامي ارتباط برقرار كند. كتاب‌هاي مصور براي نشان دادن و ناميدن اسامي بسيار مفيد است. كودك از سن 12 تا 15 ماهگي، به اسم‌هاي ساده متكي است. در 15 تا 19 ماهگي كلماتي مانند: فعل دويدن، خوردن يا نشستن، يا صفاتي مثل بنفش، كوچك و سرد  به لغات او افزوده مي‌شود. پيش از درخواست او، به او پاسخ ندهيد.به فرزندتان اجازه دهيد تا نيازهايش را قبل از اينكه شما بپرسيد ، بيان كند.  به فرزندتان اجازه دهيد تا در هر فرصت مناسب از مهارت‌هاي زباني‌اش، بخصوص با هم سن و سال‌هايش استفاده كند. به عقيده يكي از كارشناسان: وقتي كودك شما مي‌بيند بچه‌هاي ديگر صحبت مي كنند، او نيز براي حرف زدن با ديگران تشويق مي‌شود. بعضي از كارشناسان گفتاري معتقدند كه استفاده از پستانك، شيشه شير و ليوان‌هاي دردار كه باعث مكيدن به مدت طولاني مي‌شوند، باعث نوك زباني بچه‌ها شده و ممكن است حروف س و ز را ناجور تلفظ كنند.

زماني كه كودكان دنبال كلماتي هستند كه مي‌خواهند بيان كنند، فرصت دهيد، اگر چه براي والدين خسته كننده است. همچنين از پريدن بين حرف‌هاي كودكان جهت كامل كردن جملات‌شان خودداري كنيد. با اين كار به آنها فرصت مي‌دهيد تا از كلمات ذهني خود استفاده كنند.

گردآوری: فریبا حق جو